Bob blir Bob

A Complete Unknown er ikkje komplett, men utdraget er komplett sjåverdig.

Portrett av ei kvinne i flammar

Kvart år får eit knippe filmkritikarar presentera ein utvald film på Tromsø Internasjonale Filmfestival. Eg valde ein dokumentar som etter nok eit gjensyn gjer meg usikker og fascinert.

Årets dårlegaste?

Verken innhald eller bodskap gjev meining i Paolo Sorrentinos siste rampestrek.

Komedie frå gamle dagar

Hjelp, vi dreg på ferie med psykisk utviklingshemma!

Goth nyttår, folkens!

Kor skummelt kan det eigentleg bli når ein ikkje lenger trur på det overnaturlege?

Film: Årsbeste frå Brit

Leiken kjærleik

Alle gode ting er faktisk tre, om du lurte på om trilogien til Dag Johan Haugerud held heilt til mål.

At eg tek til tårene, betyr ikkje at eg elskar We Live in Time.

Propaganda på agendaen

Fører og forfører er ein drivande historietime om tidenes skumlaste skrønemakar.

Vår Juliette har overraskande tyngde til å vera pakka inn så lett

For lite føleri

Gåsehudeffekten vik plassen for filmeffektar i Gladiator II.

Ansikt, innsikt, utsikt

Øystein Mamen gjer døra høg og porten vid i Straff.

Bygde-Cinema Paradiso

STRANDEBARM: Det rører meg djupt at Bygdekinoen framleis eksisterer.

Filmen om Sondre Justad er både nordnorsk allsong og lovsong av det nordnorske.

«Regissør og manusforfattar Lilja Ingolfsdottir står for den mest klaustrofobiske filmen på lange tider – og ein av dei beste.»

Film: «Det meste fungerer utruleg godt i Drømmer.»

This ædnan is your ædnan

Forfriskande skildringar av føkkings Nesseby, om enn med litt overtenning på å koma det korrekte i forkjøpet.

Hakeslepp og augepopping

The Substance er ekkelt underhaldande.

Skjellsords år og alder

Erik Poppe har nok ein gong laga eit solid krigsdrama.

Beetlejuice Beetlejuice: Nesten dødsfestleg

Sjølv om det er eit gledeleg gjensyn, saknar eg snerten.

Bygdedyrisk tiltrekking

Bøndene: Klisjeane kler animasjon og uventa vriar.

Han er oppstaden!

Kor mykje oppstandelse The Crow klarar å vekka tretti år seinare, er eg mindre sikker på.

Ungdommar og andre dummingar

Trass i ei mangslungen oppskrift er hovudretten overraskande tam.

Slagkraftig spelegalskap

Manuset hadde hatt godt av ein humorgjennomgang, men elles får du actionen du blir lova.

Mord og andre elendige idear

På tide å leggja opp no, Woody Allen.

Opprørsk (av) natur

Størst av alt er kjærleiken, men til kven eller kva?

Utførleg fest

Du har ikkje sett maken – om du ikkje har sett dei andre filmane til Alice Rohrwacher, då.

Eksplosjonar i hovudet

Ein har ikkje vondt av å utfordra tankemønstera sine, særleg ikkje når det er underhaldande i tillegg.

Fine kvinner i fin film

Eg blir både vemodig og håpefull av En kvinne i Istanbul.

Symbolfest for heile familien

Av og til er det heilt riktig med ein oppfølgjar.

Trass i godt manus og skodespel tek eg meg i sjå på klokka under siste filmen til Christian Petzold.

Skøy tøys

Hit Man er akkurat så fornøyeleg og forgløymeleg som underhaldningsfilmar av og til skal vera.

Skrekkeleg skuffande

Likte du Nattevakten, kjem du ikkje til å elska Nattevakten: Demoner går i arv, dersom det var det du håpte på.

Moro for middelklassen

Den er ikkje tung på labben, American Fiction, som gjer det veldig lett å le.